KISA GİRİŞ Fiilerin isim (ad, noun) biçimine gerund denir. (Okunuşu: cer-ınd.) Başka bir deyişle, gerund'lar fiilerden türetilen isimlerdir. Cümlede isimlerin kullanılması gereken herhangi bir yerde -- örneğin özne veya nesne konumunda -- eğer bir eylemden söz edilecekse, ilgili fiilin isim-türevini, yani bir gerund kullanmak durumundayız.
(NOT: Bu belirleme, yine aynı işlevle mastar (the infinitive), isim-cümlecik veya benzeri öğeler kullanılma olanağını dışlamaz.)
TEMEL KALIPLAR
Öğrenmemiz Gereken Kalıplar Şunlardır:
PRESENT ACTIVE seeing = görme, görmek, görüş
PASSIVE being seen = görülme, görülmek, görülüş
PERFECT ACTIVE having seen = görmüş olma, olmak, oluş
PASSIVE having been seen = görülmüş olma, olmak, oluş
REHBER KULLANIM KURALLARI
Daha önce birçok konuda yinelediğimiz ikili bakış açısı ve bunlara ilişkin pratik kullanım kuralları burada da rehberiniz olacaktır:
Şimdiki zaman, geniş zaman, gelecek zaman kapsamında "present" gerundlar kullanılır. Geçmişe dönük bildirimlerde ise "perfect" gerundlar kullanılır. Ne kolay, değil mi?!
FAKAT DİKKAT ! Bu değerlendirmeler, içinde yaşadığımız an açısından değil, cümlede sözü edilen birden çok eylemin birbirlerine olan göreli zaman ilişkisinden şekillenecektir.
Örneğin, "He was punished by being sent to bed early," tümcesi bize göre "past" boyuttadır, ama bir present gerund ile kurulmuştur: Çünkü "punishment" ve "being sent" birbirine göre "present" ve eşzamanlıydı. Çevirisi şöyle olacaktır: "Erkenden yatmağa gönderilerek (gönderilmekle) cezalandırıldı.
Eğer olaya kendi yaşadığımız zaman dilimi açısından yaklaşarak, tümceyi "perfect gerund" ile kursaydık [= He was punished by having been sent to bed early], "Daha öncesinden odasına gönderilmişti; şimdi bu şekilde cezalandırılıyordu" şeklinde mantık dışı bir söz söylemiş olurduk. __________________
Konu: The Gerund İsİm-fİİl (ad-eylem) 
