Sahnemde kapansın perdem.. Bu benim son oyunum.. Biterse bi daha oynanmayacak.. Ondan bu sefer oyunu bir türlü bitirmemeye yanaşmamam..Ondan oyuncuların her dileklerini yerine getirmem.. Kaprislerine katlanmam.. Nazlarını çekmem.. Onlara önemliymiş gibi davranmam… Korkumdandır her şey.. Oyun biraz daha biraz daha uzasın diye.. Ondan seyircilerin gözlerinin içine bakıpda derinlerine yalan söylemem.. Ondandır.. Bu oyunun biraz daha uzaması..
Perde kapandığında alkışlarmısın beni..? Çünkü; ama ; fakat ; lakin… Hep bu kelimelerle keserdi hayat yolumu.. Biliyordum .. Aslında hepsi.. Bir öncekindeki kurulmuş tüm cümleleri imha ediyordu.. Yok edicilik bulaşmış bir kere.. Okunuşu nasıl olursa olsun.. Kulağıma nasıl gelirse gelsin.. Bundan öncekileri yok say demekti.. Ama ben yok sayamıyorumki.. Dedim ya yine cümleleri imha ettim..
Sahnede süren bu oyun hiç bitmese keşke.. Sürse.. sürse.. Oyuncular yorulduğunda hemen değiştirilse.. yeni oyuncular olsa.. Olsada dram hiç değişmiyor ki.. Seyircilerde aynı üstelik.. Farkındayım… Alkışlar değişiyor sadece… Alkışların azaldığını hissediyorum.. Sıkıldılar artık.. Oyuncular değişsede hepsi aynı gözlerden bakıyorlar..
Oyuncular seyirciler alkışlar hep sıkıldılar.. Bir ben sıkılmadım.. Bir ben yorulmadım.. ama (bak yine imha ettim bir önceki cümleyi her zamanki gibi..Neyse sen yok say..) Sıkıldım.. Bu oyundan sıkıldım.. Çok zamanımı (ç)alıyor.. Zaman kıymetli.. akıp giderken içimde akıp gidiyor..
Perde kapanacak günün birinde.. O zamanda bu oyunlar bitecek.. Sen sadece sabret.. O zaman bende biteceğim.. Kırıntı ararken bu oyundan kül bile kalmayacak.. Perde kapandığında...
Konu: Perde Kapandığında Alkışlarmısın beni ? 
