Mutluluğun gözü kördür Yalnızlık sağır. Ondandır biri tökezleyerek yürür Öbürü uykusunda bile bağırır.
Mutluluk yalnız kendisini görür; Unutur bu yüzden ilkin kendisini. Yalnızlık kendi tutukluğunda özgür Boyuna bekler dönsün diye sesini.
Mutluluk alışır kendisine ölümden beter; Borçsuzluğuyla övünür ama kedisi doğurmaz . Yalnızlığın gidecek bir yeri yoktur; Boyuna kapısına döner açan olmaz.
Mutluluğun mezarları yalnızlığın heykeli var... Her ikisinin de saksılarında çiçek . Biri hep başka bir renkle solar Öbürüyse ha açtı ha açmayacak. __________________
Konu: Yalnızlığa Övgü 
