İNSANLIK HALLERİ TEOMAN Avrupa Müzik Daha önce hiç bu kadar beklememiştik bir Teoman albümü için. 2000'lerin başında en fazla bir buçuk yıl koyardı albümleri arasına, şimdi ise hemen unutulması gereken ''Renkli Rüyalar Oteli''nden üç, son iyi Teoman albümü ''En Güzel Hikayem''den ise beş yıl sonra geldi ''İnsanlık Halleri''.
Teoman “En Güzel Hikayem”de bilimum vücut sıvısını katmıştı sözlerine, müziğinin rengini koyulaştırmış ve Tom Waits tarzı karanlık yollara girmişti. “Renkli Rüyalar Oteli” ise o yolda hız kesmiş kafası karışık bir adamın işi gibiydi. Birkaç iyi şarkı dışında tamamen unutulası o albümü çıkartırsak, “İnsanlık Halleri”ni “En Güzel Hikayem”in devamı olarak görmek mümkün. Müziğin enerjisi yanıltıcı olsa da oldukça karanlık, içine zor girilecek, tekinsiz bir albüm bu. Genelde bir müzik yazarı bu sıfatları kullanıyorsa o albüm zayıftır ama “İnsanlık Halleri” için bu kadar acımasız olmayacağım. ‘Sevişirdik Bazen’ Teoman’ın albümlerini sert bir şekilde başlatma geleneğinin yeni ve sıkı bir halkası. Hemen arkasından gelen ‘Çoban Yıldızı’ ile çok net bir tezat oluşturuyor, ki albüm boyunca buna benzer git-geller arasında kalacak olan dinleyici olaya hemen adapte olabilsin. ‘Ruhum Sarışın’daki funk havasına veya ‘Gündüz Düşleri’ndeki Smashing Pumpkins’in “Adore” dönemi klavyelerine benzer tatlar buna örnek olabilir. Yaylılarla bezeli ve “Pek iyi olmadı bu şarkı, en iyisi gel Ortaçgil dinleyelim” dizesiyle dikkat çeken ‘Mavi Kuş ile Küçük Kız’ ile Elif Şafak’ın harikulade sözleriyle iç acıtan ‘Uçurtmalar’ da diğer öne çıkanlar. Ha, her albümde bir lokma bulunan “ilk albüm tadı”nı veren ‘Elveda’ya özel ilgi lütfen. Albüme alışmak zaman alıyor dedim ya, kabaca bir 15 dinlemeden sonra daha çok keyif verdiğini söyleyebilirim. Ha, Teoman’ı “17” dönemindeki hitleriyle sevenler bu kadar emek vermek isteyecekler mi orasını bilemem.